Over de Brennerpas en de Fernpas...

Door de ervaring van vorig jaar zetten we vanochtend meteen de kachel aan, want het is goed afgekoeld vannacht en de condens staat op de ramen. Het uitzicht is prachtig met die eerste zon op de bergen.  Gauw ontbijten en op naar de snelweg. We gaan richting Oostenrijk en we willen even kilometers maken. De panorama's zijn hier af en toe adembenemend. De lucht is zonnig en helder, wat maakt dat we kilometers ver kunnen zien. 

We besluiten richting de Zugspitze te rijden. In Biberwier zoeken we een eenvoudige overnachtingscamping. De norse, wat oudere receptioniste geeft ons een plek recht onder een hoogspanningsmast. We horen het tikken van de spanning op de draden...Geen beste plek, maar vooruit: het is maar voor een nachtje. 

We pakken de fietsen en trappen ons een ongeluk, met zelfs nog even afstappen omdat het tè stel wordt, over een vreselijke klimweg naar de stoeltjeslift in Biberwier. Hier waren we zo'n 20 jaar geleden voor het eerst op wintersport. Geinig om te zien zonder sneeuw.... maar nog heel herkenbaar!

We gaan met de lift in 2 etappes naar de top van de Mariënberg. Wat een uitzicht op het dal!

Als we aan het eind van de middag weer beneden zijn strijken we neer op het zonnige terras van een restaurantje onder aan de piste. Uiteindelijk besluiten we hier óók maar wat te eten. Een beter uitzicht kun je tijdens het eten niet bedenken...

Gelukkig is de route over de hoofdweg terug naar de camping geheel bergafwaarts, dat scheelt een slok op een borrel. Die borrel gaan we nu nog maar even nemen en dan onder de wol!