Rüdesheim en campingperikelen...

Gezegend met Duitse campingburen, die tot 4.00 uur 's nachts een spelletje deden, onder begeleiding van de kettingrokende buurvrouw met een stem als schuurpapier, maken we een enigszins korte nacht.....

Hoe dan ook, we staan gewoon op en halen de bestelde broodjes af. Na een goed ontbijt gaan we nog even lekker in de zon zitten en besluiten dan op de fiets even boodschapjes te gaan doen. Bij terugkomst op de camping staat er alweer een rij 'nieuwkomers' voor de poort. We pakken de boodschappen uit en gaan er met koffie even lekker voor zitten. Altijd leuk om het gehannes van anderen te aanschouwen....

De routine is hier als volgt: na het inchecken rijdt de campingeigenaar op een fiets de nieuwkomer voor  naar diens toegewezen plek. De plekken zijn hier niet erg duidelijk aangegeven, dus da's op zich geen overbodige luxe. Ter plekke verschijnt dan een slonzige medewerker met een sleutelbos schijnbaar uit het niets, die de gewichtige taak heeft de stroomkabel in de electriciteitskast aan te sluiten en aanwijzingen te geven hoe de camper/caravan dient te staan om dan, eveneens op de fiets, weer te verdwijnen.

Het duurt nog geen 5 minuten en daar ontvouwt zich een heerlijk schouwspel voor onze ogen. Een niet eens zo hele grote Nederlandse camper wordt naar een hoekplek bij een boom gedirigeerd. Zij stapt uit en stuurt hem met handgebaren achteruit langs de boom op. De 'slons' besluit dat ze zo goed staan, verzoekt om de stroomkabel, sluit deze op het kastje aan en vertrekt. Dan ontdekt het stel dat de luifel niet kan worden uitgedraaid, omdat die boom te dichtbij en dus in de weg staat. Hij stapte weer in en rijdt de camper achteruit, verder voorbij de boom. Zo, nu lukt het wel. Laat nu de 'slons' toevallig weer voorbij fietsen, die de manoeuvre afkeurt, want zo kan er geen camper meer achterlangs om het achterliggende terrein te bereiken. Het stel loopt 3x om de camper heen. Hij raakt geïrriteerd, wij vangen flarden van de discussie op: (Zij) "Maar ik zie toch dat je nerveus bent!" (Hij) "Ja, dat word ik van jou...". Wij wrijven in onze handen.... Hij stapt weer in. De camper wordt aan de andere van de boom gezet. Als ze nu uit de camper stappen, staan ze zowat gelijk op het asfalt èn met vol zicht op een grote vuilcontainer...Hij loopt voor de vorm nog met wijdgespreide armen achter de camper langs, als om te meten of er nog een camper achterlangs kan.... maar de wanhoop is inmiddels van hun gezichten af te lezen. Uiteindelijk besluiten ze maar naar de receptie te lopen en later zijn ze ineens vertrokken. Hopelijk hebben ze een beter plek elders kunnen krijgen... onze ochtend kan intussen niet met stuk...

's Middags fietsen we naar de Seilbahn en pakken deze kabelbaan naar de top van deze zonovergoten heuvel, waarvan de flanken louter uit wijngaarden bestaan. Een prachtig gezicht.

Boven aangekomen hebben we een mooi uitzicht over het stroomdal van de Rijn en zijn omgeving. Jammer dat in de verte een bataljon windmolens de horizon zo 'vervuilen'. Bovenop de heuvel staat een immens bronzen standbeeld, de Germania, op een sokkel met veel reliëfs en andere bronzen figuren. De nationale trots onder het bewind van keizer Wilhelm  geflankeerd door Von Bismarck straalt ervan af.... Maar indrukwekkend is het wel. 

Terug in het dorp ontdekken we nog meer schattige straatjes met ontelbare Weinstubes... want wijn drinken zul je hier! Dat doen we dan ook maar onder het genot van een Flammkuchen...

De skottelbraai wordt voor de laatste keer in elkaar gezet voor het avondeten en we ruimen langzaam een beetje wat op. Morgen de laatste etappe naar huis.....