Echt Italiaans hondenweer èn weer zon!

Zaterdagochtend brandt de 'koperen ploert' al vroeg in de ochtend, waardoor de temperatuur in de camper lekker oploopt. We hebben besloten hier een paar nachten te blijven om even wat 'reisrust' in te bouwen. Er wordt heftig weer verwacht vanavond, dus we buiten de zon nog maar even uit. Niet naar het strand, maar even een stukje fietsen naar Lignano en daar rondkijken. 

De weg voert door het naaldbos tussen de camping en het strand in. Als kind vond Jacq het altijd een beetje spannend om, wandelend naar het strand, door het hoge hek en de bomen vaag een groot gebouw te zien waar allemaal kinderen liepen. Een weeshuis of vakantieoord voor kinderen...geen idee. Maar je kon het terrein niet op èn het had een eigen stuk strand. Héél mysterieus, vond ze het allemaal...

Wat is dat trouwens toch met die Italianen: iedere accommodatie zijn eigen stuk strand... en nu lopen ook wij met een 'festivalbandje' van de camping om de pols om het strand op te mogen.

Enfin, we fietsen langs de kust het drukkere, mondaine Lignano in. De vaste procedure ontpopt zich als van nature: Jacq neust langs en door de winkeltjes, Bert installeert zich met een cappuccino op een terras en als Jacq zich weer bij Bert voegt, volgt (nog) een cappuccino met aansluitend een Apérol Spritz en een Negroni.

We doen nog even boodschappen bij de supermarkt en fietsen terug. Bert heeft intussen in de buurt een barbier gevonden die zijn hoofd weer eens vakkundig mag 'groomen'.

Als een blij ei komt hij op de fiets terug bij de camper en Jacq bewondert uitvoerig de strakke snit, supergladde huid en zachte baardharen... Dus ja, zo kan het ook i.p.v. gauw met de tondeuse eroverheen...

Na een heerlijk visje & garnalen ruimen we veel spullen de camper in. Voor Noord-Italië staat vanavond weercode ROOD genoteerd. Het allerergste lijkt boven ons langs te gaan, maar je weet maar nooit... Om 20.00u is het al behoorlijk donker, dikke wolken pakken zich samen en het flitst al flink met gedonder in de verte. Niet veel later barst de hemel open (zie Video’s). De luifel gaat in en we vluchten de camper in... de regen beukt op het dak en de bliksemschichten worden gevolgd door van die harde, scheurende donderslagen...Sodeju, da's geen grapje meer...om ons heen beginnen kindertjes van angst te huilen. Wij zijn blij met de camper, maar zijn in gedachten bij al die mensen die nu in een tent zitten...brrrr. Jacq heeft een flashback van destijds: moeder & 2 kids angstig in de tent en vader in z'n onderbroek (wist haar broer nog) met een puttersschepje druk geulen om de tent heen gravend als waren het mini-deltawerken, ondertussen de Duitse buurmeisjes in auto zettend om te laten schuilen.... onze held...

Wij kruipen lekker met een boek op bed en slapen eigenlijk best goed door het noodweer heen.

De volgende ochtend ligt de camping er dampend bij. Het is een druilerige dag, dus dat wordt lekker lummelen en vandaag (maandag) wordt het weer beter, dus kijken wat we gaan doen....